Het begon eigenlijk met de ontwikkeling van de L4 als militaire versie van de door William T. Piper ontworpen J-3 Cub. Deze L4 bleek uitermate geschikt voor militaire doeleinden en bewees meermaals zijn kwaliteiten als AOP tijdens WOII wat van hen een opmerkelijke "warbird" maakte.
The L-4 was een licht observatietoestel dat werd aangepast van de Piper J-3 "Cub," een populair privaat toestel uit de jaren 30. Het voornaamste verschil bestond uit een vergroot raamoppervlak om betere observatie toe te laten. De L4 werd in verschillende modellen geproduceerd voor zowel het Amerikaanse leger als voor de Navy die het de NE-1 noemde.
Gedurende de tweede wereldoorlog werd de Grasshopper succesvol ingezet als artillerie obervatietoestel. De piloot gaf belangrijke informatie door aangaande troepenbewegingen, posities van de vijand, aan de artilleriestellingen. De L-4s waren dermate efficient dat ze een absolute favoriet werden bij de geallieerden. De Grasshopper diende op alle fronten van WW2 maar ook in Korea en Vietnam.
Na de oorlog werd het model verder ontwikkeld via de PA 11 tot de PA 18 met een nieuwe motor en volledig bedekt met een motorkap.
Heel wat Cubs vonden hun weg naar civiele aeroclubs over heel Europa.
Deze L-4J bij 369 Sqn dateert uit 1944.
Bronnen:
Vieilles Tiges van de Belgische Luchtvaart
Belgian Military Aircraft Database
Specifications
Power Plant | 65 HP Continental | |
---|---|---|
Width | 35 ft 3 " | |
Length | 22 ft 3 " | |
Wing Surface | 178.5 sq ft | |
Gross Weight | 1220 lbs | |
Empty Weight | 680 lbs | |
Seats | 2 | |
Maximum Speed | 100 kts | |
Cruising Speed | 65 kts | |
Service Ceiling | 11.500 ft | |
Range | 220 NM |